Oratastic

Rzeczowniki (Substantiv)

OratasticMinigramatyka języka norweskiego▸ Rzeczowniki (Substantiv)

Rzeczowniki

Substantiv

Rzeczowniki nazywają przedmioty, żywe istoty, substancje, a także abstrakcyjne pojęcia i procesy, które postrzegamy jako rzeczy: blomst ‘kwiat’, bok ‘książka’, bord ‘stół’, mann ‘mężczyzna, mąż’, gutt ‘chłopak’, jente ‘dziewczyna’, tvil ‘wątpliwość’, skjønnhet ‘piękno’, vennskap ‘przyjaźń’, lesing ‘czytanie’.

Język norweski, podobnie jak język polski, zawiera kategorię rodzaju (rodzaj męski, żeński i nijaki) oraz kategorię liczby. W przeciwieństwie do języka polskiego, norweskie rzeczowniki zawierają dodatkowo kategorię określoności.

 
Liczba pojedyncza (Entall)
Liczba mnoga (Flertall)
Forma nieokreślona (Ubestemt form)
Forma określona

(Bestemt form)

Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)

Rodzaj żeński

(hunkjønn)

ei jente (dziewczyna)jentajenterjentene
ei gate (ulica)gatagatergatene

Rodzaj męski

(hankjønn)

en gutt (chłopak)

guttengutterguttene
en bil (samochód)bilenbilerbilene

Rodzaj nijaki

(intetkjønn)

et menneske (człowiek)

mennesketmenneskermenneskene

et hus (dom)

husethushusene

Rodzaj słów określających ludzi odpowiada ich płci biologicznej: en mann – mężczyzna, ei kvinne – kobieta itd. Rzeczowniki rodzaju żeńskiego i męskiego w języku norweskim często nie odpowiadają jednak rodzajom używanym w języku polskim, np. ei luft– powietrze, en kjole – sukienka.

Rzeczowniki rodzaju żeńskiego mogą być używane jako rzeczowniki rodzaju męskiego: en jente – jenten, en gate – gaten, en luft – luften.

W rodzaju nijakim, jak pokazano w powyższej tabeli, istnieją dwie różne formy nieokreślone liczby mnogiej:

1) końcówka –er jak w rodzaju żeńskim i męskim,

2) jeśli słowo ma tylko jedną sylabę, nie ma końcówki.

W przypadku niektórych słów rodzaju nijakiego składających się z dwóch lub więcej sylab można wybrać czy użyć końcówki –er, czy nie.

Formą określoną liczby mnogiej rodzaju nijakiego może być zarówno -ene, jak i -a.

Liczba pojedyncza (Entall)
Liczba mnoga (Flertall)
Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)
Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)
et menneske
(człowiek)
mennesketmenneskermenneskene / menneska
et eple
(jabłko)
epleteplereplene / epla
et kontor
(biuro)
kontoretkontorer / kontorkontorene / kontora
et vindu
(okno)
vinduetvinduer / vinduvinduene / vindua
et egg
(jajko)
eggeteggeggene / egga
et barn
(dziecko)
barnetbarnbarna

Słowa rodzaju męskiego kończące się na –el lub –er również mają osobną odmianę. W formach liczby mnogiej dochodzi do skracania samogłoski i – w przypadku podwójnych spółgłosek – również spółgłoski.

 
Liczba pojedyncza (Entall)
Liczba mnoga (Flertall)
Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)
Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)

Słowa kończące się na -el

en sykkel
(rower)
sykkelensyklersyklene
en støvel
(kozak, wysoki but)
støvelenstøvlerstøvlene

Słowa kończące się na -er,

w tym

en vinter
(zima)
vinterenvintrervintrene
en sommer
(lato)
sommerensomrersomrene
en genser
(sweter)
genserengenseregenserne

nazwy narodowości

en tysker
(Niemiec)
tyskerentyskeretyskerne
en latvier
(Łotysz)
latvierenlatvierelatvierne
zawody
en baker
(piekarz)
bakerenbakerebakerne
en lærer
(nauczyciel)
lærerenlærerelærerne
W niektórych formach rzeczowników w liczbie mnogiej zachodzi alternacja samogłosek, np:
 
Liczba pojedyncza (Entall)
Liczba mnoga (Flertall)
Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)
Forma nieokreślona
(Ubestemt form)
Forma określona
(Bestemt form)
a > een far
(ojciec)
farenfedrefedrene
ei/en strand
(plaża)
stranda/strandenstrenderstrendene
ei/en natt
(noc)
natta/nattennetternettene
en mann
(mężczyzna)
mannenmennmennene
ei/en tann
(ząb)
tanna/tannentennertennene
ei/en hånd
(dłoń)
hånda/håndenhenderhendene
o > øen bror
(brat)
brorenbrødrebrødrene
ei/en mor
(matka)
mora/morenmødremødrene
en fot
(stopa)
fotenføtterføttene
ei/en bok
(książka)
boka/bokenbøkerbøkene
e >æet tre
(drzewo)
treettrærtrærne
et kne
(kolano)
kneetknærknærne
å > æei/en tå
(palec stopy)
tåa/tåentærtærne

Używanie formy określonej i nieokreślonej

Forma nieokreślona (ubestemt form) jest używana, gdy o rzeczy wspomina się po raz pierwszy. Forma określona jest używana, gdy odnosimy się do czegoś wielokrotnie lub gdy z kontekstu jasno wynika, o jakim konkretnym obiekcie jest mowa.
 
Agnieszka finner en fin leilighet i Hamna. Den fine Leiligheten ligger langt fra sentrum.
 
Agnieszka znajduje ładne mieszkanie w Hamnie. [To] ładne mieszkanie znajduje się daleko od centrum.
 
Kan du lukke døra? – Czy możesz zamknąć drzwi? (mówca zakłada, że rozmówca rozumie, o których drzwiach jest mowa)
 
 
Rodzajnik nieokreślony (en, ei, et) jest pomijany w odniesieniu do substancji lub pojęć abstrakcyjnych:
 
            Kan du kjøpe melk? – Czy możesz kupić mleko?
 
            Gunnstein har studert historie. – Gunnstein studiował historię.
 
jeśli rzeczownik mówi, kim jest dana osoba ze względu na narodowość, zawód lub to, kim chce być.
 
           Henrik er latvier. – Henrik jest Łotyszem.
 

           Gunnstein er stipendiat i historie. – Gunnstein jest doktorantem na historii.

            Hun vil bli lege. – Ona chce zostać lekarzem.

jednak, jeśli osoba jest opisywana przez przymiotnik, rodzajnik jest używany:

Hun er en god lege.

Ona jest dobrym lekarzem.

Dzierżawczość

Przy wyrażaniu dzierżawczości rzeczownik może przyjąć zarówno formę nieokreśloną, kiedy używamy końcówki -s , a także określoną, gdy używamy przyimka til
Kjæresten til AgnieszkaAgnieszkas kjæreste
Chłopak Agnieszki
Sjefen til LunaLunas sjef
Szef Luny
Kollegaene til GunnsteinGunnsteins kollegaer
Koledzy z pracy Gunnsteina
Hovedstaden i NorgeNorges hovedstad
Stolica Norwegii

Innhold